αἰνιγματώδης
English (LSJ)
ες,
A riddling, dark, A. Supp.464; ῥηματίσκια, of the Heracliteans, Pl.Tht.180a; χρησμός D.S.32.10; of persons, Max.Tyr.38.4. Adv. -δῶς Arist.Rh.1441b22, Pl.Chrm.164e (Comp.), etc.
Greek (Liddell-Scott)
αἰνιγματώδης: -ες, (εἶδος) ὁ ὁμοιάζων πρὸς αἴνιγμα, ἀσαφής, σκοτεινός, Αἰσχύλ. Ἱκ. 464· αἰν. ῥηματίσκια, περὶ τῶν Ἡρακλειτείων, Πλάτ. Θεαίτ. 180Α. Ἐπίρρ. -δῶς, Διογ. Λ. 9. 3.
French (Bailly abrégé)
ης, ες :
énigmatique, obscur.
Étymologie: αἴνιγμα, -ωδης.
Spanish (DGE)
(αἰνιγμᾰτώδης) -ες
I 1oscuro, enigmático gener. de palabras, dichos, conceptos τοὖπος A.Supp.464, λόγοι Plb.15.25.34, χρησμός D.S.32.10.2, neutr. adv. αἰνιγματωδέστερον ..., ὡς μάντις, λέγει Pl.Chrm.164e, cf. Luc.Pseudol.27, Ael.VH 14.15
•esp. de las sentencias de Heráclito y sus seguidores ῥηματίσκια αἰνιγματώδη Pl.Tht.180a, ὅλον τε τὸ περὶ φύσεως αἰνιγματῶδες ἀλληγορεῖ todo lo relativo a la Naturaleza lo alegoriza mediante términos enigmáticos Heraclit.All.24
•de pers., Max.Tyr.38.4
•subst. τὰ αἰ. enigmas Arist.Rh.1394b35.
2 alegórico, metafórico πόησις [αἰνιγμ] ατώδης Orph.Comm.3.4, νόμος ὁ διὰ Μωυσέως, τῆς μελλούσης χάριτος συμβολικὴ καὶ αἰ. ἐπιτομή Hippol.in S.Pasch.9.35.
II adv.
1 -ῶς enigmática, oscuramente Anaximen.Rh.1441b22.
2 alegóricamente λέγειν [.. αἰν] ιγματωδῶς Orph.Comm.3.5.
Greek Monotonic
αἰνιγματώδης: -ες (εἶδος), ασαφής, σκοτεινός, σε Αισχύλ.
Russian (Dvoretsky)
αἰνιγμᾰτώδης: загадочный (ἔπος Aesch.; ῥηματίσκια Plat.).