veil

English > Greek (Woodhouse)

substantive

Ar. and P. κάλυμμα, τό, or pl.

Met., cloak: P. παραπέτασμα, τό, προκάλυμμα, τό.

draw veil over, v: P. ἐπικαλύπτειν; see conceal.

to cast a veil of darkness over my deeds: V. περικαλύψαι τοῖσι πράγμασι σκότον (Eur., ion. 1522).

verb transitive

Ar. and V. καλύπτειν, V. συγκαλύπτειν (rare P.).

veil oneself: Ar. and P. ἐγκαλύπτεσθαι (mid.), V. προκαλύπτεσθαι (mid.), Ar. and V. καλύπτεσθαι (mid.).

conceal: P. and V. κρύπτειν, ἀποκρύπτειν; see conceal, cover.

cloak, screen: P. ἐπηλυγάζεσθαι, ἐπικαλύπτειν; see cloak.