befall

English > Greek (Woodhouse)

verb transitive

P. and V. καταλαμβάνειν, προσπίπτειν (dat.), παραπίπτειν (dat.), V. τυγχάνειν (dat.), κυρεῖν (dat.), Ar. περιπίπτειν (dat.).

of misfortunes: also V. προσπέτεσθαι (dat.).

befall in addition: V. προσκυρεῖν (dat.).

verb intransitive

P. and V. γίγνομαι, γίγνεσθαι, συμβαίνειν, παραπίπτειν, τυγχάνειν, V. κυρεῖν; see happen.