πλαγιόσκελος

English (LSJ)

ον, expl. of Lat.    A Varus, Blaesus, Lyd.Mag.1.23.

Greek Monolingual

-ον, Μ
στραβοπόδης, στραβοκάνης.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πλάγιος + σκέλος.