τραχηλοκοπέω

English (LSJ)

   A cut the throat, behead, Plu. 2.308d:—Pass., Arr.Epict.1.1.18, 1.2.16, etc.; σώματα τετραχηλοκοπημένα Lyr.Adesp. in PFay. 2 iii 24.

Greek (Liddell-Scott)

τρᾰχηλοκοπέω: τὸν τράχηλον ἀποκόπτω, ἀποτέμνω, καρατομῶ, ἀποκεφαλίζω, Πλούτ. 2. 308D.- Παθ., Ἀρρ. Ἐπίκτ. 1. 1, 18., 2, 16, κλπ.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
couper le cou, décapiter.
Étymologie: τράχηλος, κόπτω.

Russian (Dvoretsky)

τρᾰχηλοκοπέω: рубить шею, обезглавливать Plut.