ἐπεκτατικός

English (LSJ)

ή, όν,    A lengthening, Eust.1393.14.

German (Pape)

[Seite 914] ή, όν, ausdehnend, Eust.

Greek (Liddell-Scott)

ἐπεκτᾰτικός: -ή, -όν, χρησιμεύων πρὸς ἐπέκτασιν, Εὐστ. 1393. 14. - Ἐπίρρ. -κῶς, Γραμμ.

Greek Monolingual

-ή, -ό (Μ ἐπεκτατικός, -ή, -όν) επεκτείνω
νεοελλ.
αυτός που επιχειρεί επέκταση τών ορίων του, αύξηση της περιοχής που του ανήκει («επεκτατική πολιτική, επεκτατικά σχέδια»)
μσν.
κατάλληλος για επέκταση.