ἐπεκτατικός
From LSJ
English (LSJ)
ἐπεκτατική, ἐπεκτατικόν, lengthening, Eust.1393.14.
German (Pape)
[Seite 914] ή, όν, ausdehnend, Eust.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπεκτᾰτικός: -ή, -όν, χρησιμεύων πρὸς ἐπέκτασιν, Εὐστ. 1393. 14. - Ἐπίρρ. -κῶς, Γραμμ.
Greek Monolingual
-ή, -ό (Μ ἐπεκτατικός, -ή, -όν) επεκτείνω
νεοελλ.
αυτός που επιχειρεί επέκταση τών ορίων του, αύξηση της περιοχής που του ανήκει («επεκτατική πολιτική, επεκτατικά σχέδια»)
μσν.
κατάλληλος για επέκταση.
