ἄοσμος

English (LSJ)

ον, A having no smell, v.l. in Hp.Acut.63, Arist.Sens.443a10: Comp., ib.19; opp. εὔοσμος, Thphr.CP6.16.5; cf. ἄνοδμος, ἄνοσμος.

German (Pape)

[Seite 273] geruchlos, Arist. de sens. 5, 17; schlecht riechend, neben κακῶδες, dem εὔοσμος entgegengesetzt, Theophr.

Greek (Liddell-Scott)

ἄοσμος: -ον, (ὀσμὴ) ὁ μὴ ἔχων ὀσμήν, ἄνευ ὀσμῆς, Ἱππ. π. διαίτ. Ὀξ. 394, Ἀριστ. π. Αἰσθήσ. 5. 4· κατ’ ἀντίθ. πρὸς τὸ εὔοσμος, Θεοφρ. Αἰτ. Φ. 6. 16, 5.

Spanish (DGE)

-ον
que no despide olor op. εὔοσμος, τὸ ... ἄοσμον ... εὔοσμον γίγνεται Thphr.CP 6.17.11 (= Democr.A 163), τά τε γὰρ στοιχεῖα ἄοσμα Arist.Sens.443^a10, αἱ σκωρίαι Arist.Sens.443^a19
•del vino ligero οἱ (οἴνοι) μὲν γὰρ γλυκεῖς ὅλως ἄοσμοι Thphr.CP 6.16.5.

Greek Monolingual

-η, -ο (Α ἄοσμος, -ον)
αυτός που δεν αναδίδει οσμή.

Russian (Dvoretsky)

ἄοσμος: лишенный запаха Arst.