μεγαλόδους

English (LSJ)

οντος, ὁ, ἡ, A with large teeth, gloss on ἀργιόδους, EM 137.6.

German (Pape)

[Seite 106] οντος, großzahnig, E. M. 137, 6.

Greek (Liddell-Scott)

μεγᾰλόδους: ὁ, ἡ, ὁ ἔχων μεγάλους ὀδόντας, Ἐτυμ. Μέγ. 137. 6.

Greek Monolingual

ο, η (Α μεγαλόδους, -οντος)
αυτός που έχει μεγάλα δόντια
νεοελλ.
το αρσ. ως ουσ. ο μεγαλόδους
(παλαιοντ.) απολιθωμένο γένος δίθυρων μαλακίων.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μεγαλ(ο)- + -ὀδούς, -όντος (πρβλ. λευκ-όδους)].