ἀσάομαι

Greek Monotonic

ἀσάομαι: Παθ. προστ. ἀσῶ, μτχ. ἀσώμενος, αόρ. αʹ ἠσήθην (ἄση)· αισθάνομαι αηδία ή ναυτία, είμαι αηδιασμένος ή προσβεβλημένος από κάτι, με δοτ., σε Θέογν.· τὴν ψυχὴν ἀσηθῆναι, σε Ηρόδ.· ἀσώμενος ἐν φρεσί, σε Θεόκρ.

Russian (Dvoretsky)

ἀσάομαι: (ᾰσ)
1) досадовать, быть удрученным (τὴν ψυχὴν ἐπί τινι Her.; ἀσώμενος ἐν φρεσίν Theocr.);
2) испытывать боль, страдать (ἀσῶνται αἱ γυναῖκες κύουσαι Arst.).

Middle Liddell

[ἄση]
to feel loathing or nausea, to be disgusted or vexed at a thing, c. dat., Theogn.; τὴν ψυχὴν ἀσηθῆναι Hdt.; ἀσώμενος ἐν φρεσί Theocr.