δάρτης

English (LSJ)

ου, δ, one who flogs, Gloss.

Spanish (DGE)

-ου, ὁ que azota Archil.129.4 (cj.), Gloss.2.151.

Greek Monolingual

ο (AM δάρτης) δέρω
αυτός που δέρνει ή μαστιγώνει
νεοελλ.
1. γεωργικό εργαλείο με το οποίο χτυπούν τον καρπό του καλαμποκιού για να αποσπάσουν τους σπόρους από τον ξυλώδη κώνο
2. όργανο με το οποίο αναταράσσεται το γάλα για αποβουτύρωση
3. βίαιος καρδιακός παλμός.