τανήλοφος

English (LSJ)

ον, long-necked, with a long dome or top, Hsch.

German (Pape)

[Seite 1067] mit langem Halse, langer Kuppe, Hesych.

Greek (Liddell-Scott)

τᾰνήλοφος: -ον, ὁ ἔχων μακρὸν τράχηλον, μακρὸν λόφον ἢ κορυφήν, Ἡσύχ.

Greek Monolingual

-ον, Α
(κατά τον Ησύχ.) αυτός που έχει μακρύ λαιμό ή αυτός που έχει ψηλή κορυφή.
[ΕΤΥΜΟΛ. < Η λ. πιθ. αντί του τ. τανύλοφος).