ἱερόδρομος

English (LSJ)

ον, flowing in a sacred stream, ὕδωρ Epigr.Gr.835b4 (Berytus): poet. ἱρό-, running in sacred races, Philox. 15.

Greek Monolingual

ἱερόδρομος, ποιητ. τ. ἱρόδρομος, -ον (Α)
1. αυτός που τρέχει σε ιερούς αγώνες
2. (για πηγή) αυτή που τρέχει ως ιερό ρεύμα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ιερ(-ο) + -δρομος (< δρόμος), πρβλ. αμφί-δρομος, υψί-δρομος].