φερτός
English (LSJ)
ή, όν, endurable, οὐ τλατᾶς οὐ φερτᾶς E.Hec.158 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 1262] poet. adj. verb. von φέρω, getragen, ertragen, zu tragen, erträglich, Eur. δουλείας τᾶς οὐ φερτᾶς, Hec. 159.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
supportable, tolérable.
Étymologie: φέρω.
Greek (Liddell-Scott)
φερτός: -ή, -όν, ῥηματ. ἐπίθετ., ὃν δύναταί τις νὰ ὑπομείνῃ, ὑποφερτός, οὐ τλατᾶς, οὐ φερτᾶς Εὐρ. Ἑκ. 159· πρβλ. ἄφερτος. ― Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 454.
Greek Monolingual
-ή, -ό / φερτός, -ή, -όν, ΝΑ φέρω
νεοελλ.
1. αυτός που εισάγεται ή προέρχεται από έξω, από άλλη χώρα («φερτά προϊόντα»)
2. αυτός που μεταφέρεται και αποτίθεται από ένα μέρος σε άλλο («φερτές ύλες»)
αρχ.
υποφερτός.
Greek Monotonic
φερτός: -ή, -όν, ρημ. επίθ. του φέρω, αυτός που υποφέρεται, υποφερτός, σε Ευρ.
Russian (Dvoretsky)
φερτός: [adj. verb. к φέρω выносимый: οὐ τλατός, οὐ φ. Eur. нестерпимый и невыносимый.