ἀσιτέω

Revision as of 13:50, 2 October 2022 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")

English (LSJ)

A abstain from food, fast, E.Hipp.277, Pl.Smp.220a; ἀ. ἡμέρας δύο Arist.HA594b20. 2 have no appetite, Hp.Aph.2.32.

Spanish (DGE)

1 estar sin comer, ayunar E.Hipp.277, Pl.Smp.220a, X.Lac.2.5, Arist.HA 594b20, LXX 1Ma.3.17, Es.4.16, D.Chr.4.38, Gal.10.538, Plu.2.237e, PLond.144.4 (I d.C.), Polyaen.1.46, Cyr.Al.M.71.629A.
2 no tener apetito Hp.Aph.2.32, Orib.Inc.22.25, en v. med., Hp.Epid.5.18.

German (Pape)

[Seite 370] nicht essen, fasten, Eur. Hipp. 277; Plat. Conv. 220 a; Plut.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
ao. ἠσίτησα;
jeûner.
Étymologie: ἄσιτος.

Greek (Liddell-Scott)

ἀσῑτέω: διατελῶ ἄνευ τροφῆς, ἀπέχομαι τροφῆς, νηστεύω, Εὐρ. Ἱππ. 277, Πλάτ. Συμπ. 220Α· ἀσ. ἡμέρας δύο Ἀριστ. Ἱστ. Ζ. 8. 5, 5. 2) δὲν ἔχω ὄρεξιν, Ἱππ. Ἀφ. 1245.

Greek Monotonic

ἀσῑτέω: μέλ. -ήσω, απέχω από το φαγητό, νηστεύω, σε Ευρ., Πλάτ.

Russian (Dvoretsky)

ἀσῑτέω: не есть, воздерживаться от пищи, голодать Eur., Plat., Arst., Plut.

Middle Liddell

[ἄσῑτος]
to abstain from food, fast, Eur., Plat.