ὀφιοβόρος

English (LSJ)

ον, serpent-eating, Orac. ap. Plu.2.406e.

German (Pape)

[Seite 426] Schlangen fressend, so nannte die Pythia die Spartaner, Plut. de Pyth. orac. 24.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui dévore des serpents.
Étymologie: ὄφις, βιβρώσκω.

Russian (Dvoretsky)

ὀφιοβόρος: пожирающий змею или змей (эпитет спартанцев на языке Пифии) Plut.

Greek (Liddell-Scott)

ὀφιοβόρος: -ον, ὁ βιβρώσκων ὄφεις, Χρησμ. παρὰ Πλουτ. 2. 406F.

Greek Monolingual

ὀφιοβόρος, -ον (Α)
αυτός που τρώγει φίδια.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὄφις, -ιος + -βόρος (< βορά), πρβλ. αιμοβόρος].