ὀφιοβόρος
From LSJ
Μακάριος, ὅστις μακαρίοις ὑπηρετεῖ → Beatus ille, cui beatus imperat → Glückselig, wer im Dienste bei Glücksel'gen steht
English (LSJ)
ὀφιοβόρον, serpent-eating, Orac. ap. Plu.2.406e.
German (Pape)
[Seite 426] Schlangen fressend, so nannte die Pythia die Spartaner, Plut. de Pyth. orac. 24.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui dévore des serpents.
Étymologie: ὄφις, βιβρώσκω.
Russian (Dvoretsky)
ὀφιοβόρος: пожирающий змею или змей (эпитет спартанцев на языке Пифии) Plut.
Greek (Liddell-Scott)
ὀφιοβόρος: -ον, ὁ βιβρώσκων ὄφεις, Χρησμ. παρὰ Πλουτ. 2. 406F.
Greek Monolingual
ὀφιοβόρος, -ον (Α)
αυτός που τρώγει φίδια.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὄφις, -ιος + -βόρος (< βορά), πρβλ. αιμοβόρος].
