κατάπυρος

German (Pape)

[Seite 1373] angezündet, sehr feurig, heiß; bei Theocr. an der unter καταπυρίζω angeführten Stelle vermuthet man κάππυρος εὖσα.

Greek (Liddell-Scott)

κατάπυρος: -ον, διάπυρος, πεπυρωμένος, ἀναμμένος.

Greek Monolingual

κατάπυρος, -ον (Α)
διάπυρος, πυρωμένος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)- + -πυρος (< πῦρ), πρβλ. αμφίπυρος, διάπυρος).