πλακίον

English (LSJ)

τό, Dim. of πλάξ, IG4.823.61 (Troezen, iv B.C.), POxy.921 Intr. (iii A.D.); small slab of marble ready for powdering, Aët.12.64.

Greek Monolingual

τὸ, Α πλάξ, πλακός]
1. υποκορ. του πλάξ
2. μικρή μαρμάρινη πλάκα κατάλληλη για κονιοποίηση.