ὀμματουργός

English (LSJ)

ὀμματουργόν, = ὀμματοποιός, Iamb.Protr.21.γ.

German (Pape)

[Seite 332] = ὀμματοποιός, Sp.

Greek (Liddell-Scott)

ὀμμᾰτουργός: -όν, (*ἔργω) ὀμματοποιός, Ἰαμβλ. Προτρ. σ. 328 Kiessl.

Greek Monolingual

ὀμματουργός, -όν (Α)
ομματοποιός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὄμμα, -ατος + -ουργός (< ἔργον), πρβλ. μαχαιρουργός].