ἱεράομαι

Revision as of 11:23, 14 January 2024 by Spiros (talk | contribs)

English (LSJ)

Ion. ἱρ-, fut. ἱεράσομαι [ᾱ] J.AJ4.2.3; Ion. ἱερήσομαι SIG 1003 (Priene, ii B.C.): aor. ἱερησάμην ib.708.34 (Istropolis, ii B.C.); pf. part. ἱερημένος ib.5:—Pass., aor. 1 part. ἱεραθεῖσα Philol.71.41 (Delph.):—to be a priest or be a priestess, θεοῦ Hdt.2.35, cf. SIG1037.4 (Milet., iv/iii B.C.),al.; θεᾶς D.H.2.19; θεῷ Paus.6.11.2, cf. Philol. l.c.: abs., Th.2.2, Ph.2.157, al.; c. acc. cogn., ἱερωσύνην ἱεράσασθαι Aeschin.1.19 (v.l. ἱερώσασθαι): freq. in Inscrr., ἱερασάμενος τῇ πατρίδι CIG4069 (Ancyra), etc.; cf. ἱερόω.

German (Pape)

[Seite 1240] ion. ἱράομαι, dep. med., Priester oder Priesterinn sein; θεοῦ, eines Gottes, Her. 2, 35; absol., Thuc. 2, 2; ἱερωσύνην ἱεράσασθαι Aesch. 1, 19; ἱερᾶσθαι καὶ ἄρχειν D. Hal. 2, 19 u. sonst. – Die VLL. haben auch eine Form ἱεράτω, die sie κατὰ νόμον ὀργιαζέτω καὶ θυέτω erkl.

French (Bailly abrégé)

Moy. ἱεράομαι, ἱερῶμαι (f. ἱεράσομαι) se consacrer au culte, être prêtre ou être prêtresse ; ἱερωσύνην ἱεράσασθαι ESCHN exercer un sacerdoce.
Étymologie: ἱερός.

Russian (Dvoretsky)

ἱεράομαι: ион. ἱράομαι быть членом жреческой коллегии, состоять при храме жрецом или жрицей (ἱ. θεοῦ Her., Plut.; πεντήκοντα ἔτη Thuc.): ἱερωσύνην ἱεράσασθαι Aeschin. иметь сан жреца.

Greek (Liddell-Scott)

ἱεράομαι: Ἰων. ἱράομαι: μέλλ. -άσομαι ᾱ, Παθ., εἶμαι ἱερεὺς ἢ ἱέρεια, θεοῦ Ἡρόδ. 2. 35, 37· θεῷ Παυσ. 6. 11, 2· ἀπολ., Θουκ. 2. 2· μετὰ συστοίχ. αἰτ., ἱερωσύνην ἱεράσασθαι Αἰσχίν. 3. 33· ἱρασάμενος τῇ πατρίδι κτλ., συχνὸν ἐν Ἐπιγραφ., ἴδε Ruhnk. εἰς Τίμ. ― ἱερεώσατο (= ἱεράσατο), Ἐπιγρ. Πειραιῶς CIA. ΙΙ. 613. ― ἱερεωμένης, ἱερείας οὔσης, Ἐπιγρ. Πειραιῶς ἐν Ἀθηναίου τόμ. Η΄, σ. 237.

Greek Monotonic

ἱεράομαι: Ιων. ἱράομαι, μέλ. -άσομαι [ᾱ] (ἱερεύς, ἱέρεια) — Παθ., είμαι ιερέας ή ιέρεια, σε Ηρόδ., Θουκ.

Middle Liddell

ἱεράομαι, ἱερεύς, ἵερεια]
Pass. to be a priest or priestess, Hdt., Thuc.