πετραῖος

English (LSJ)

α, ον,

   A of a rock, σκιή Hes.Op.589 ; living on or among the rocks, Σκύλλη Od.12.231 ; ὄρνις A.Fr.304.3 ; Νύμφαι π. rock-Nymphs, E.El.805 ; ἠχώ Com.Adesp.669 ; τὰ π. τῶν ἰχθυδίων rock-fish, Theopomp.Com.62.3, cf. Sotad.Com.1.22 ; πετραῖα, as a class of marine animals, opp. πελάγια, αἰγιαλώδη, Arist.HA488b7, cf. 598a11 ; growing on or among rocks, συκῆ Archil.19.    2 rocky, ἀγκάλη A.Pr. 1019; τάφος π. S.El.151 (lyr.); π. δειράς, λέπας, χθών, ἄντρα, etc., Id.Aj. 697 (lyr.), E.HF120(lyr.), Cyc.382 (s.v.l.), IA1082 (lyr.), etc.; χωρία Arist.HA570b26.    II Πετραῖος, epith. of Poseidon in Thessaly, as he who clave the rocks of Tempe, and drained Thessaly, Pi.P.4.138.

German (Pape)

[Seite 605] felsig, steinig, vom Felsen, an den Felsen wachsend, lebend; Σκύλλη, Od. 12, 231; σκιή, Schatten, den Felsen geben, Hes. O. 591; bei Pind. P. 4, 138 Beiname des Poseidon; χιών, Aesch. frg. 299; πετραία δ' ἀγκάλη σε βαστάσει, Prom. 1021; Σκῦρος, Soph. Phil. 457; τάφος, das Felsengrab, von der in Fels verwandelten Niobe, El. 148; λίθ ος, Eur. Cycl. 400; χθών, 381; Νύμφαι, El. 805; ἄντρα, I. A. 1082; συκῆ, Archil. 575; τὰ πετραῖα τῶν ἰχθυδίων, Theop. Com. bei Ath. XIV, 649, in der Nähe der Felsen lebende Fische.