ζάλη

English (LSJ)

[ᾰ], ἡ,

   A squall, storm, driving rain, A.Ag.656, S.Aj.352 (lyr.), etc.; κονιορτοῦ καὶ ζάλης ὑπὸ πνεύματος φερομένου Pl.R.496d; ζάλῃ πνευμάτων by a storm of winds, Id.Ti.43c; χειμὼν καὶ ζ. Hp.Insomn. 89; ζ. ἀνέμων Plu.2.993e; βέλεσι πυρπνόου ζάλης, of the fiery rain from Aetna, A.Pr.373: metaph., ζάλαι storms, distresses, Pi.O.12.12; ἡ τοῦ βίου ζ. Procop.Gaz.Ep.47; λογισμῶν ζάλαι Cat.Cod.Astr. 2.211; οἴκου ζ., of women, Secund.Sent.8.

German (Pape)

[Seite 1136] ἡ (vgl. σάλος u. ζέΕω), heftige Bewegung des Meeres, Wogengebraus, Sturm u. Unwetter übh., nach VLL, ταραχὴ καὶ κλόνος ὑδάτων (nach Eust. παρὰ τὸ ζέειν τὴν ἅλα), συστροφὴ ἀνέμων μεγάλων, od. nach Suid. ἀπὸ τοῦ σφόδρα ἁλίζεσθαι. So ἀνιαραί Pind. Ol. 12, 12; ὀμβρόκτυπος Aesch. Ag. 651; κῦμα φοινίας ὑπὸ ζάλης κυκλεῖται, übertr., Soph. Ai. 345; πνευμάτων Plat. Tim. 43 c; ἐν χειμῶνι ὑπὸ κονιορτοῦ καὶ ζάλης ὑπὸ πνεύματος φερομένου, d. i. Regengüsse, Rep. VI, 496 d; Suid. bemerkt τινὲς ζάλην τὴν χάλαζαν.

Greek (Liddell-Scott)

ζάλη: ᾰ, ἡ, ἡ ἐξέγερσις τῆς θαλάσσης, τρικυμία, (συστροφὴ ἀνέμων μεγάλη, Ἡσύχ.) Αἰσχύλ. Ἀγ. 656, Σοφ. Αἴ. 351, κτλ.· κονιορτοῦ καὶ ζάλης ὑπὸ πνεύματος φερομένου Πλάτ. Πολ. 496C· ζάλῃ πνευμάτων, διὰ θυελλῶν ἀνέμων, ὁ αὐτ. Τιμ. 43C· ζ. ἀνέμων, Πλούτ. 2. 993Ε· βέλεσι πυρπνόου ζάλης, περὶ τῆς πυρίνης βροχῆς τῆς ἐκ τῆς Αἴτνης, Αἰσχύλ. Πρ. 371· - μεταφ., ζάλαι, τρικυμίαι, θλίψεις, Πίνδ. Ο. 12. 16. (Πιθ. τύπος τῆς αὐτῆς ῥίζης, ἐξ ἧς τὸ ζέω, Curt. no. 567· ἐντεῦθεν ὡσαύτως ζάλος, ζαλάω, ζαλόεις).