ζώφυτος

English (LSJ)

ον, (φύω)

   A giving life to plants, fertilizing, αἷμα A.Supp.857; γῆ Plu. Rom.20.    II Pass., spring from the earth, τὰ ζ. plants, Diusap. Stob.4.21.16.

German (Pape)

[Seite 1145] Leben ernährend, belebend, αἷμα Aesch. Suppl. 837; Pflanzen hervorbringend, fruchtbar, γῆ Plut. Rom. 20. – Auch = ζωόφυτον, Sp.

Greek (Liddell-Scott)

ζώφῠτος: -ον, (φύω) παρέχων ζωὴν εἰς τὰ φυτά, ζωογόνος δι’ αὐτά, γόνιμος, αἷμα Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 857· γῆ Πλούτ. Ρωμ. 20· τὰ ζώφυτα, φυτά, Δῖος παρὰ Στοβ. 408, ἐν τέλ. Πρβλ. ζωόφυτος.