ζώφυτος
Ἤθους δὲ βάσανός ἐστιν ἀνθρώποις χρόνος → Est moris explorator humani dies → Des menschlichen Charakters Wetzstein ist die Zeit
English (LSJ)
ζώφυτον, (φύω)
A giving life to plants, fertilizing, αἷμα A.Supp.857; γῆ Plu. Rom.20.
II Pass., spring from the earth, τὰ ζ. plants, Diusap. Stob.4.21.16.
German (Pape)
[Seite 1145] Leben ernährend, belebend, αἷμα Aesch. Suppl. 837; Pflanzen hervorbringend, fruchtbar, γῆ Plut. Rom. 20. – Auch = ζωόφυτον, Sp.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 qui fait vivre, vivifiant;
2 qui produit des êtres vivants, fertile, fécond.
Étymologie: ζωός, φύω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
ζώφυτος -ον [ζωός, φύω] levenwekkend, vruchtbaar.
Russian (Dvoretsky)
ζώφῠτος: дающий жизнь, животворящий (αἷμα Aesch.; γῇ Plut.).
Greek Monotonic
ζώφῠτος: -ον (φύω), αυτός που δίνει ζωή στα φυτά, γόνιμος, εύφορος, παραγωγικός, ζωογόνος, σε Αισχύλ., Πλούτ.
Greek (Liddell-Scott)
ζώφῠτος: -ον, (φύω) παρέχων ζωὴν εἰς τὰ φυτά, ζωογόνος δι’ αὐτά, γόνιμος, αἷμα Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 857· γῆ Πλούτ. Ρωμ. 20· τὰ ζώφυτα, φυτά, Δῖος παρὰ Στοβ. 408, ἐν τέλ. Πρβλ. ζωόφυτος.
Middle Liddell
ζώ-φῠτος, ον [φύω]
giving life to plants, fertilising, generative, Aesch., Plut.
