ὑποχείριος

English (LSJ)

ον, Pl.Tht.198a, Plt.308a; ος, α, ον, Id.Erx.392c, Hdt.5.91: (χείρ):—

   A under the hand, in hand, χρυσὸν ὅτις χ' ὑποχείριος ἔλθῃ Od.15.448, cf. Anon. ap. Suid., and v. πρόχειρος.    2 mostly of persons, under any one's hand or control, under command, subject, τισι Hdt.6.33,44; ὑ. εἶναι, γενέσθαι τισί, ib.119, A.Supp.392 (lyr.), X.An.3.2.3, Pl.Lg.683d; ὑποχειρίους ποιέεσθαί τινας make subject, bring into subjection, Hdt.1.106; ὑποχειρίας παρέξειν τὰς Ἀθήνας Id.5.91; ὅταν δ' ὑποχείριος ἔλθῃ Thgn.363; λαβεῖν τινα ὑποχείριον to get into one's power, E.Andr.736, Lys.4.5, etc.; ὑ. ἔχειν τινάς Th. 3.11, etc.; τὰ ὑ. τέκνα POxy.1642.5 (iii A. D.); ὑ. τὸν ἵππον ἔχειν keep him 'well in hand', X.Eq.8.12; τὴν χώραν ὑ. τοῖς πολεμίοις παραδόντα Lycurg.8, cf. X.Cyr.5.3.13; ὑ. τοῖς ἰητροῖς in the power of... Hp.Medic.1; of wild birds, ὑ. ποιήσασθαι keep them in captivity, Pl.Tht.197c; ὑ. τὰς ἐπιστήμας ἔχει ib.198a.

Greek (Liddell-Scott)

ὑποχείριος: -ον, Πλάτ. Θεαίτ. 198Α, Πολιτικ. 308Α· ος, α, ον, ὁ αὐτ. ἐν Ἐρυξ. 392C καὶ ὁ Ἡρόδ.· (χείρ)· ― ὁ ὑπὸ τὴν χεῖρα, οἴσω γὰρ καὶ χρυσόν, ὅστις χ’ ὑποχείριος ἔλθῃ, «ὅστις εἰς χεῖράς μοι ἔλθῃ, ὑπὸ ταῖς ἐμαῖς χερσὶ γένηται» (Εὐστ.), Ὀδ. Ο. 448, πρβλ. Σουΐδ., ἔνθα = πρόχειρος, «ὑποχείριον, τὸ ὑπὸ τὴν χεῖρα... ‘οἵ δὲ ὅ τι ποτὲ περέπιπτεν αὐτοῖς ὑποχείριον’». 2) ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἐπὶ προσώπων, ὁ ὑπὸ τὴ χεῖρα ἢ τὴν ἐξουσίαν τινός, ὁ ὑπὸ τὰς διαταγάς τινος, ὑποκείμενος, ὑποτεταγμένος, τινι Ἡρόδ. 6. 33. 44, κλπ.· ὑποχειρίους ποιεῖσθαι καὶ παρέχειν ὁ αὐτ. 1. 106., 5. 91, κ. ἀλλ.· ὑπ. εἰμι ἢ γίγνομαί τινι Ἡρόδ. 6. 119, Αἰσχύλ. Ἱκ. 392, Ξεν. Ἀν. 3, 2, 3· ὅταν δ’ ὑποχείριος ἔλθῃ Θέογν. 363Β· λαμβάνω τινὰ ὑποχείριον, φέρω τινὰ ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν μου, Εὐρ. Ἀνδρ. 736, Λυσί. 101. 10, κλπ.· ἔχειν τινὰ ὑπ. Θουκ. 3. 11, κλπ.· ὑποχ. τὸν ἵππον ἔχειν, ἐν ὑποταγῇ, Ξεν. Ἱππ. 8. 12· ὑπ. παραδιδόναι ἢ ποιεῖν τινά τινι Λυκοῦργ. 148. 39, Ξεν. Κύρ. Παιδ. 5. 3, 13· ὑπ. τῷ ἰητρῷ, ὑπὸ ἰατρικὴν θεραπείαν, Ἱππ. 19. 25· ἐπὶ ἀγρίων ὀρνίθων, ὑποχειρίους ἐποιήσατο Πλάτ. Θεαίτ. 197C· ὑπ. τὰς ἐπιστήμας ἔχειν αὐτόθι 198Α. ― Ἐπίρρ., ὑποχειρίως ἔχειν τῷ ἑτέρῳ τὸ ἕτερον Γρηγ. Νύσσ. τ. 3, σ. 107D.