προσάρτησις

English (LSJ)

εως, Ion. ιος, ἡ, (from Pass.)

   A attachment, τῶν καρπῶν Thphr.CP2.9.3, 5.4.2, cf. Sor.1.71; opp. σύμφυσις, etc., Gal.2.350 (pl.), UP3.3.    2 place of attachment, ἄχρι φρενῶν προσαρτήσιος Hp.Art.45.

German (Pape)

[Seite 752] ἡ, das Daranknüpfen, Daran- oder Daraufhängen, Hippocr.

Greek (Liddell-Scott)

προσάρτησις: ἡ, (ἐκ τοῦ παθ.), προσκόλλησις, ἢ ἐπί τινος αὔξησις, τῶν καρπῶν Θεοφρ. π. Φυτ. Αἰτ. 2. 9, 3., 5. 4, 2, κτλ. 2) τὸ μέρος ἔνθα γίνεται ἡ προσκόλλησις ἢ προσάρτησις, οἷον ἐπὶ μυώνων, ἄχρι φρενῶν προσαρτήσιος Ἱππ. π. Ἄρθρ. 810.