κρυπτός

English (LSJ)

ή, όν,

   A hidden, secret, κληῗδι κρυπτῇ Il.14.168, cf. Ar.Th.422; ἐπεποίητό οἱ κ. διῶρυξ Hdt.3.146; κ. τάφρος a trench covered and concealed by planks and earth, Id.4.201: freq. in Trag., κ. λόγος A.Ch.773; ἔπη S.Ph.1112 (lyr.); κρυπτᾷ ἐν ἥβᾳ, of young Orestes who was concealed in Phocis, Id.El.159 (lyr.); κ. πένθος E. Hipp.139 (lyr.), etc.; κρυπτῇ ψήφῳ Arist.Rh.Al.1424b1; τῆς πολιτείας τὸ κ. the secret character of the [Spartan] institutions, Th.5.68; ἡ κρυπτή (sc. ἀρχή) secret service, used by the Athenians in the subjectstates, AB273; also, = κρυπτεία1, Heraclid.Pol.10; of persons, in disguise, Ar.Th.600, E.El.525: Medic., deep-seated, καρκίνος Hp.Aph. 6.38, Mul.2.133, Gal.5.116; κ. πάθος BGU316.28 (iv A.D.).

German (Pape)

[Seite 1515] adj. verb. zum Folgdn, versteckt, verborgen; Il. 14, 168; ἐν ἀγγέλῳ γὰρ κρυπτὸς ὀρθοῦται λόγος Aesch. Ch. 762; Soph. u. Folgde, auch in Prosa nicht selten; τὰ κρυπτά, das Geheimniß, Eur. I. A. 1146.

Greek (Liddell-Scott)

κρυπτός: -ή, -όν, ῥημ. ἐπίθετ. τοῦ κρύπτω, «κρυφός», μυστικός, κληῖδι κρυπτῇ Ἰλ. Ξ. 168, πρβλ. Ἀριστοφ. Θεσμ. 422· ἐπεποίητό οἱ κρυπτὴ διῶρυξ Ἡρόδ. 3. 146· κρυπτὴ τάφρος. κεκαλυμμένη διὰ σανίδων καὶ χώματος, ὁ αὐτ. 4. 201· συχν. παρ’ Ἀττ., κρ. λόγος Αἰσχύλ. Χο. 773· ἔπεα Σοφ. Φιλ. 1112· κρυπτᾷ ἐν ἥβᾳ ἐπὶ τοῦ νέου Ὀρέστου ὅστις ἔμενε κεκρυμμένος ἐν Φωκίδι, ὁ αὐτ. ἐν Ἠλ. 159· κρ. πάθος Εὐρ. Ἱππ. 139, κτλ.· κρυπτῇ ψήφῳ Ἀριστ. Ρητ. π. Ἀλ. 3, 17· τὸ κρ. τῆς πολιτείας, ὁ μυστικὸς χαρακτὴρ τῶν Σπαρτιατικῶν διατάξεων (πρβλ. κρυπτεία), Θουκ. 5. 68· ἡ κρυπτὴ (ἐξυπ. ἀρχὴ,) σῶμα κατασκόπων τοῦ κράτους, οὓς μετεχειρίζοντο οἱ Ἀθηναῖοι εἰς τὰς ὑποτελεῖς πόλεις, Α. Β. 273· καὶ ὡς οὐσιαστ., κρυπτός, ὁ, κατάσκοπος, Ἀριστοφ. Θεσμ. 600.