βλητός

Revision as of 19:24, 9 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (Bailly1_1)

English (LSJ)

ή, όν, (βάλλω)

   A stricken, palsy-stricken, Hp.Acut.17, Coac. 394; smitten by disease, λεχωΐδες Call.Dian.127, cf. Cer.102.    2 v. βλητικόν.

German (Pape)

[Seite 449] ή, όν, geworfen, getroffen; bei Hippocr. vom Schlage gerührt; τὸ βλητόν, = βλητικόν, Ael. H. A. 3, 32.

Greek (Liddell-Scott)

βλητός: -ή, -όν, (βάλλω) βεβλημένος, προσβεβλημένος, Λατ. sideratus, Ἱππ. Ὀξ. 386. Κωακ. 182· κτυπηθεὶς ὑπὸ ἀσθενείας, προσβληθείς, λεχωΐδες Καλλ. εἰς Ἄρτ. 127, πρβλ. ὁ αὐτ. εἰς Δήμ. 102. ΙΙ. ὁ πλήττων· βλητὸν (ἐνν. ζῷον), τό, κτῆνος τὸ ὁποῖον πλήττει, ἀντίθ. τῷ δακετὸν Αἰλ. Ζ. Ι. 3. 32.

French (Bailly abrégé)

ή, όν :
qui frappe ; subst. τὸ βλητόν (ζῷον) ÉL animal qui blesse en frappant ou avec ses défenses.
Étymologie: adj. verb. de βάλλω.