ὀρφναῖος

English (LSJ)

α, ον,

   A dark, murky, in Hom. always epith. of night, Il. 10.83, al., E.Or.1225, etc.; ὀρφναίη (sc. νύξ) A.R.2.670 ; φανέντος ὀρφναίου πυρός in the darkness, A.Ag.21.

German (Pape)

[Seite 389] finster, schwarz, bei Hom. stets Beiwort der Nacht, νύκτα δι' ὀρφναίην, Il. 10, 83 u. öfter, wie Eur. Suppl. 994, die später schlechthin ἡ ὀρφναία genannt wird; ὀρφναίη πέλεται, Ap. Rh. 2, 690; – nächtlich, zur Nachtzeit, πῦρ, Aesch. Ag. 21.

Greek (Liddell-Scott)

ὀρφναῖος: -α, -ον, σκοτεινός, ζοφερός, παρ’ Ὁμ. ἀείποτε ἐπίθ. τῆς νυκτός, Ἰλ. Κ. 83, κτλ., Εὐρ. Ὀρ. 1225, κτλ.· ἥτις καλεῖται καὶ ἁπλῶς ὀρφναίη (ἄνευ τοῦ νὺξ) παρ’ Ἀπολλ. Ροδ. Β.670. ΙΙ. νυκτερινός, ὁ διὰ νυκτός, πῦρ Αἰσχύλ. Ἀγ. 21.

French (Bailly abrégé)

α, ον :
1 sombre, obscur;
2 nocturne.
Étymologie: ὄρφνη.