ἀρχῆθεν

English (LSJ)

Dor. ἀρχ-ᾶθεν, Adv.

   A from the beginning, from of old, Pi.O. 9.55, I.4(3).7, Hdt.1.131, 2.138, Hp.Epid.6.7.5; rare in Trag., A.Fr. 416, S.Fr.126; condemned by Phryn.75; freq. in later Prose, as Plb.1.50.5, al., Plu.2.238e, etc.; immediately, Id.Cat.Mi.28.    2 with neg., κρέσσον . . ἀρχῆθεν μὴ ἐλθεῖν not at all, Hdt.5.18; cf. ἀρχή 1.1 c.

German (Pape)

[Seite 365] vom Anfang an, von Alters her, nach B. A. 7 nicht attisch, Pind. Ol. 9, 59 I. 3, 25; öfter Her., φθόνος ἀρχῆθεν ἐμφύεται ἀνθρώπῳ 3, 80; κρέσσον γὰρ ἀρχῆθεν μη ἐλθεῖν, d. i. überhaupt nicht, 5, 18; Pol. 1, 50, 2; ἀρχῆθεν εὐθύς 2, 43, 3; Sp.

Greek (Liddell-Scott)

ἀρχῆθεν: Δωρ. -ᾶθεν, Ἐπιρρ. ἐξ ἀρχῆς, παλαιόθεν, Πινδ. Ο. 9. 81, Ι. 4. 11 (3. 25), Ἡροδ. 1. 131., 2. 138, κ. ἀλλ., σπανίως παρὰ Τραγ., Αἰσχύλ. Ἀποσπ. 427, Σοφ. Ἀποσπ. 132· οὐδαμοῦ ἐν τῷ Ἀττ. πεζῷ λόγῳ, Α. Β. 7. 12, πρβλ. Λοβ. Φρύν. 93. 2) μετ᾿ ἀρν., κρέσσον... ἀρχῆθεν μὴ ἐλθεῖν, μηδόλως ἐλθεῖν, Ἡροδ. 5. 18· πρβλ. ἀρχὴ Ι. 1. γ.

French (Bailly abrégé)

adv.
dès l’origine, primitivement ; en principe ; absolument.
Étymologie: ἀρχή, -θεν.