αὐλῳδός

English (LSJ)

ὁ,

   A one who sings to the flute, SIG457.19 (Thespiae, iii B. C.), Plu.2.150a, Ath.14.621b; cf. αὐλαϝυδός.

Greek (Liddell-Scott)

αὐλῳδός: ὁ, ὁ ἄδων πρὸς αὐλὸν Πλούτ. 2. 149F· διάφορος τοῦ αὐλητοῦ, Ἀθήν. 538F, Συλλ. Ἐπιγρ. 1584. 13· πρβλ. αὐλαϝαυδὸς.

French (Bailly abrégé)

οῦ (ὁ) :
joueur de flûte.
Étymologie: αὐλός, ᾠδή.