ἐκπυέω

Revision as of 19:53, 9 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (Bailly1_2)

English (LSJ)

   A suppurate, Hp.Epid.1.20, Prog.15,Epid.2.1.7:—Med., Id.Aph.7.38, Fract.27:—Pass., Id.Aph.6.20.

German (Pape)

[Seite 777] zum Eitern bringen, auch intr., eitern, Hippocr.

Greek (Liddell-Scott)

ἐκπῡέω: ἐμπυάζω, Ἱππ. Ἐπιδημ. τὸ Α΄, 956, πρβλ. Προγν. 41. 40, 1002C· - οὕτως ἐν τῷ μέσῳ, ὁ αὐτ. Ἀφ. 1257. Ἐντεῦθεν ἐκπύημα, τό, ἕλκος σχηματίσαν πῦον, ὁ αὐτ. π. Ἀρχ. Ἰητρ. 17, Προγν. 41· ἐκπύησις, ἡ, «ἔμπυασμα», ὁ αὐτ. Ἀφ. 1259, κτλ.· ἐκπυητικός, ή, όν, ὁ παράγων πῦον, ἔμπυον, αὐτόθι 1253.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
1 tr. convertir en pus, faire suppurer;
2 intr. suppurer.
Étymologie: ἐκ, πύον.