glis

Revision as of 09:25, 15 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (3_6)

Latin > English (Lewis & Short)

glis: glīris, m. perh. kindred with γαλέη,
I a dormouse: Sciurus glis, Linn.; Glis esculentus, Blumenb.; a delicacy with the Romans, Varr. R. R. 3, 15; Plin. 8, 57, 82, § 223 sq.; Mart. 13, 59; Apic. 8, 9; Petr. 31; Amm. 28, 4: in silva mea est glis nullus, Varr. ap. Charis. p. 69 and 106 P.: glirium examina, Plaut. Fragm. ap. Non. 119, 26.

Latin > French (Gaffiot 2016)

(1) glīs,¹⁵ īris, m., loir : Varro R. 3, 2, 14 ; Plin. 8, 223.
(2) glis, tis, f., terra tenax : Gloss.

Latin > German (Georges)

glīs, glīris, m., die Haselmaus, Bilchmaus, Rellmaus, der Siebenschläfer (Sciurus glis, L., Glis esculentus, Blumenb.), Varro fr. bei Charis. 131, 16. Plin. 8, 233. Petron. 31, 10. Apic. 8, 408: gliris pellis, Marc. Emp. 10: mus gliris degluptus, Marc. Emp. 16: glirium examina, Plaut. fr. bei Non. 119, 26: greges magni glirium, Varro r. r. 3, 2, 14: somniculosi glires, Mart. 3, 58, 36: in bezug auf ihren Winterschlaf, etiam hic me optimus somnus premit, quo premitur glis, Laber. com. 4. – / Archaist. Genet. Sing. glisis, *Naev. com. 65. – vulg. Nbf. glīr nach Charis. 90, 3 u. nach Prob. (IV) app. 198, 19; Nbf. glīris, nach Charis. 42, 3.