ἀταλός

English (LSJ)

[ᾰτ], ή, όν,

   A tender, delicate, of youthful persons, as of maidens, Od.11.39; of fillies, Il.20.222; ἀταλὰ φρονέοντες of young, gay spirit, 18.567, cf. Hes.Th.989, h.Cer.24; μάτηρ E.El.699 (lyr.) (unless it = suckling her lamb); ἀ. χερσί, of the aged, tremulous, A.Pers.537 (anap.): c. dat., ἀταλὸς πατρί, i.e. subject, amenable to him, Pi.N.7.91. Adv. -λῶς Sch.Il.5.271: Sup. -ώτατα, παίζει IG1.492a.

German (Pape)

[Seite 383] (verw. mit ἁπαλός?), jugendlich, zart; παρθενικαὶ καὶ ἠίθεοι ἀταλὰ φρονέοντες Iliad. 18, 567, jugendlich heiter; πώλοισιν ἀγαλλόμεναι ἀταλῇσιν 20, 222, v. l. ἀταλοῖσιν; παρθενικαί τ' ἀταλαί Od. 11, 39, v. l. ἁπαλαί; ἁπαλοῖο δι' αὐχένος Iliad. 22, 327, schlechte Lesart ἀταλοῖο; παῖδ' ἀταλὰ φρονέοντα Hes. Th. 989; θυμός Pind. N. 7, 91; χεῖρες Erinn. 1 (VI, 352); vgl. Eur. El. 699.

French (Bailly abrégé)

ή, όν :
1 jeune, vigoureux;
2 simple, naïf : ἀταλὰ φρονεῖν IL avoir la simplicité naïve de l’enfance.
Étymologie: DELG prob. de ἄττα père nourricier, dans le cadre du fosterage.

English (Autenrieth)

(ἀτάλλω): frisking, merry; ἀταλὰ φρονέοντες, ‘light-hearted,’ Il. 18.567, cf. Od. 11.39.