γεράνδρυον

English (LSJ)

τό, (δρῦς)
A an old tree or stump, Ph.2.437, Plu.2.796b, etc.: hence of an old person, Aristaen.2.1: heterocl. pl., γεράνδρυες, Hsch.
2 as adjective, old, withered, decrepit Thphr. HP 2.7.2, A.R.1.1118, Jul.Ep.98; γ. πρέμνα Dsc.4.186. (ῡ A.R. l.c., ῠ AP9.233 (Eryc.).)

Spanish (DGE)

(γεράνδρῡον) -ου, τό
• Prosodia: [-ῠ- AP 9.233 (Eryc.)]
tronco de arbol viejo y seco, tocón οὔτε γ. μετατεθὲν μοσχεύεται Com.Adesp.182, cf. Thphr.HP 2.7.2, A.R.1.1118, Dsc.4.186, Ph.2.437, AP l.c., Iul.Ep.98.400d, Hsch.
•frec. en metáf. ref. a ancianos γέροντα ... καθάπερ γεράνδρυα Plu.2.796b, μετ' ὀλίγον ἔσῃ γ. Aristaenet.2.1.41, en el prov. γ. μεταφυτεύειν para lo que ya no está en su momento, Zen.3.1, Diogenian.3.77.

German (Pape)

[Seite 485] τό, 1) ein alter Baum, Stamm, Eryc. 9 (IX, 233); Theophr.; Ap. Rh. 1, 1118, wo υ lang. – 2) übertr., alter Mensch, alter Knast, Aristaen. 2, 1; – γεράνδριον ist falsche Schreibart; Hesych. u. B. A. 32 γέρανδρυς

French (Bailly abrégé)

ου (τό) :
vieux tronc d'arbre.
Étymologie: γεραιός, δρῦς.

Russian (Dvoretsky)

γεράνδρυον: τό ствол старого дерева, старое дерево Plut., Anth.

Greek (Liddell-Scott)

γεράνδρυον: τό, (δρῦς) παλαιὸν δένδρον ἢ στέλεχος, κορμός, Θεόφρ. Ι. Φ. 2. 7, 2· ἐντεῦθεν ἐπὶ γέροντος ἢ γραίας, ὡς παρ’ ἡμῖν «παλῃὸ κόκκαλο», Ἀρισταίν. 2. 1. [ῡ, Jac. Α. II. σ. 185], Ἀπ. Ρόδ.

Greek Monolingual

γεράνδρυον, το (Α)
γέρικο δέντρο, κορμός ή κούτσουρο.
[ΕΤΥΜΟΛ. Σχηματισμός κατά τον τύπο του μελάνδρυον].

Frisk Etymological English

Grammatical information: n.
Meaning: old tree-trunk (Thphr.)
Origin: GR [a formation built with Greek elements]
Etymology: A hellenistic innovation, substantivized γεράνδρυος (Thphr. etc.), after μελάν-δρυον heartwood (Thphr.; vgl. τὸ μέλαν δρυός ξ 14), s. Strömberg Theophrastea 99; also γεράνδρυες H. from δρῦς.
See also: s. γέρων.

Frisk Etymology German

γεράνδρυον: {gerándruon}
See also: s. γέρων.
Page 1,299