γερμανός

Greek Monolingual

(AM)
μσν.
ο γνήσιος
αρχ.
αδελφός («ὅτι καὶ τοὺς ἀδελφοὺς γερμανοὺς ὀνομάζουσι», Πλούτ.).

Spanish (DGE)

lat. germanus, forma y sent. dud. quizá adj. auténtico, genuino, BGU 814.11 (III d.C.), cf. PLit.Palau Rib.37.2.3.