κατωτυχής

Greek Monolingual

κατωτυχής, -ές (Μ)
το ουδ. ως ουσ. τὸ κατωτυχές
το κατώτερο κοινωνικό στρώμα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κάτω + -τυχής (< τύχη ή < θ. τυχ- του ρ. τυγχάνω, πρβλ. αόρ. ἔ-τυχ-ον), πρβλ. δυσ-τυχής ευ-τυχής].