κούνικλος

English (LSJ)

v. κύνικλος.

German (Pape)

[Seite 1495] ὁ, = κόνικλος; Ath. IX, 400 f aus Pol. 12, 3, 10, wo jetzt κύνικλος steht; vgl. Ael. H. A. 13, 15, v.l. κόνικλος.

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ) :
lapin, animal.
Étym. lat. cuniculus.

Greek (Liddell-Scott)

κούνικλος: ἴδε ἐν λ. κύνικλος.

Greek Monolingual

κούνικλος και κουνίκουλος, ὁ (Α)
κόνικλος, κύνικλος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. cuniculus
βλ. και λ. κουνέλι].