λαχή

German (Pape)

[Seite 20] ἡ (λαχαίνω), das Graben, τάφων πατρῴων λαχαί Aesch. Spt. 897. ἡ (λαχεῖν), = λῆξις, λάχος, VLL.

French (Bailly abrégé)

ῆς (ἡ) :
fosse, trou creusé.
Étymologie: DELG cf. λάχανον.
Par. λάκκος.

Russian (Dvoretsky)

λᾰχή:λαχαίνω ров, яма, v. l. λάχηλαγχάνω удел, участь, жребий: τάφων πατρῴων λάχαι или λαχαί Aesch. удел (детей Эдипа) - отцовские могилы.

Middle Liddell

λᾰχή, ἡ, = λῆξις,]
allotment, τάφων πατρῴων λαχαί a share in their fathers' tombs, Aesch.