μεγαλοβρεμέτης

English (LSJ)

μεγαλοβρεμέτου, ὁ, loud-thundering, Ζεύς Q.S.2.508.

German (Pape)

[Seite 105] ὁ, der laut Tosende, Qu. Sm. 2, 508, Ζεύς.

Greek (Liddell-Scott)

μεγᾰλοβρεμέτης: -ου, ὁ, ὁ μεγάλως βρέμων, ἰσχυρῶς βροντῶν, Κόϊντ. Σμ. 2. 508.

Greek Monolingual

μεγαλοβρεμέτης, ὁ (Α)
αυτός που βροντά δυνατά («Διὸς μεγαλοβρεμέταο», Κόιντ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < μεγαλ(ο)- + -βρεμέτης (< βρέμω «βροντώ»), πρβλ. μεγαβρεμέτης].