ταχυμαθής

English (LSJ)

ταχυμαθές, quick to learn, Poll.4.11.

German (Pape)

[Seite 1076] ές, schnell, leicht lernend, Sp.

Greek (Liddell-Scott)

τᾰχῠμᾰθής: -ές, ὁ ταχέως μανθάνων, Πολυδ. Δ΄, 11.

Greek Monolingual

-ές, ΝΑ
αυτός που μαθαίνει γρήγορα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ταχυ- + -μαθής (< μάθος (το) «μάθηση, γνώση» < μανθάνω), πρβλ. πολυμαθής].