ἀφιλάγαθος
English (LSJ)
[ᾰγ], ον, not loving the good, 2 Ep.Ti.3.3.
Spanish (DGE)
-ον
que no ama el bien, que no tiene caridad 2Ep.Ti.3.3.
German (Pape)
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui n'aime pas le bien ou les gens de bien.
Étymologie: ἀ, φιλάγαθος.
Russian (Dvoretsky)
ἀφιλάγᾰθος: не любящий добра NT.
Greek (Liddell-Scott)
ἀφῐλάγαθος: -ον, μὴ φιλῶν τὸ ἀγαθὸν, Ἐπιστ. Β΄ πρὸς Τιμόθ. κ. γ΄, 3.
English (Strong)
from Α (as a negative particle) and φιλάγαθος; hostile to virtue: despiser of those that are good.
English (Thayer)
ἀφιλαγαθον (alpha privative and φιλάγαθος), opposed to goodness and good men (R. V. no lover of good); found only in 2 Timothy 3:3.
Greek Monotonic
ἀφῐλάγαθος: -ον, αυτός που δεν αγαπά το καλό, σε Καινή Διαθήκη
Middle Liddell
Chinese
原文音譯：¢fil£gaqoj 阿-非拉瓜拖士
詞類次數：形容詞（1）
原文字根：不-喜愛-善的
字義溯源：反美德的，不愛良善的；由（α / ἄλφα）= （ἄνευ）*=不）與（φιλάγαθος）=愛良善的）組成；而 （φιλάγαθος）又由（φίλος）*=親愛）與（ἀγαθός / ἀγαθοεργός）*=善的）組成
出現次數：總共（1）；提後（1）
譯字彙編：
1） 不愛良善（1） 提後3:3