ἐξημαρτημένως
English (LSJ)
Adv., (ἐξαμαρτάνω) wrongly, to no purpose, Pl.Lg. 891d.
German (Pape)
[Seite 881] fehlerhaft, schlecht, Gegensatz εὖ, Plat. Legg. X, 891 d.
Greek (Liddell-Scott)
ἐξημαρτημένως: Ἐπίρρ. μετοχ. παθητ. πρκμ. τοῦ ἐξαμαρτάνω, ἐσφαλμένως, ἀδίκως, ἀνωφελῶς, Πλάτ. Νόμοι 8911).