ἐπιβεβαιόω

English (LSJ)

add proof, Thphr. CP 5.14.4; confirm, ὑποψίαν J.BJ 1.22.5; ratify, νόμον Plu.Cat.Mi.32, cf.PLond.3.1157vb4 (iii A.D.): —Pass., to be further confirmed, Arist.APr.47a6.

German (Pape)

[Seite 929] bestätigen, versichern, Theophr. u. Sp., z. B. Plut. Cat. min. 32, νόμον.

French (Bailly abrégé)

ἐπιβεβαιῶ :
confirmer, particul. ratifier.
Étymologie: ἐπί, βεβαιόω.

Greek (Liddell-Scott)

ἐπιβεβαιόω: ὡς καὶ νῦν, Θεόφρ. π. Φυτ. Αἰτ. 5. 14, 4· ἐπικυρῶ, νόμον Πλουτ. Κάτων Νεώτ. 32:- Παθ., ὡς καὶ νῦν, ἔτι μᾶλλον βεβαιοῦμαι, ἐπικυροῦμαι, Ἀριστ. Ἀναλυτ. Πρ. 1. 32, 2.

Russian (Dvoretsky)

ἐπιβεβαιόω: утверждать (νόμον Plut.); pass. подтверждаться (ἐπιβεβαιοῦσθαι καὶ φανερώτερον εἶναι Arst.).