πίπτω: Difference between revisions

{{lsm

|lsmtext='''πίπτω:''' συντετμ. [[τύπος]] από το <i>πι-πέτω</i> (αναδιπλ. από √<i>ΠΕΤ</i>)· Επικ. παρατ. <i>πίπτον</i>, μέλ. [[πεσοῦμαι]], Ιων. γʹ ενικ. <i>πεσέεται</i>, πληθ. <i>πεσέονται</i>· αόρ. βʹ [[ἔπεσον]], Αιολ. [[ἔπετον]]· παρακ. [[πέπτωκα]], μεταγεν. επίσης <i>πέπτηκα</i>, Επικ. μτχ. [[πεπτεώς]], <i>-εῶτος</i>, επίσης [[πεπτηώς]], <i>-ηυῖα</i>, Αττ. ποιητ. μτχ. [[πεπτώς]].<br /><b class="num">Α.</b> [[πέφτω]], [[πέφτω]] [[κάτω]], σε Όμηρ. κ.λπ.· <i>πίπτειν εν κονίῃσιν</i>, [[πέφτω]] στη [[σκόνη]], δηλ. [[πέφτω]] και [[παραμένω]] ξαπλωμένος στο [[χώμα]], σε Ομήρ. Ιλ.· [[πίπτω]] ἐν δεμνίοις, σε Ευρ. κ.λπ.· ή [[χωρίς]] το <i>ἐν πεδίῳ πίπτειν</i>, σε Ομήρ. Ιλ.· [[πίπτω]] δεμνίοις, σε Ευρ.· επίσης, [[πίπτω]] ἐπὶ χθονί, σε Ομήρ. Οδ.· <i>ἐπὶ γᾷ</i>, σε Σοφ.· <i>πρὸς πέδῳ</i>, σε Ευρ.· με πρόθ. που δηλώνει [[κίνηση]], [[πίπτω]] ἐς πόντον, σε Ησίοδ.· <i>ἐπὶ γᾶν</i>, σε Αισχύλ.· πρὸς [[οὖδας]], σε Ευρ. <b>Β.</b> Ειδικότερες χρήσεις:<br /><b class="num">I. 1.</b> <i>πίπτειν ἔν τισι</i>, [[πέφτω]] με [[βία]] πάνω σε, [[εφορμώ]], ἐνὶ [[νήεσσι]] πέσωμεν, σε Ομήρ. Ιλ.· <i>πρὸς μῆλα καὶ ποίμνας</i>, σε Σοφ.<br /><b class="num">2.</b> [[ρίχνω]] τον εαυτό μου [[κάτω]], [[πέφτω]] [[κάτω]], πρὸς [[βρέτη]] [[θεῶν]], σε Αισχύλ.· ἀμφὶ [[γόνυ]] τινός, σε Ευρ.<br /><b class="num">II. 1.</b> [[πέφτω]] στη [[μάχη]], πίπτε δὲ [[λαός]], σε Ομήρ. Ιλ. κ.λπ.· <i>οἱ [[πεπτωκότες]]</i>, οι έκπτωτοι, οι ξεπεσμένοι, σε Ξεν.· [[πίπτω]] [[δορί]], από το [[δόρυ]], σε Ευρ.· [[πίπτω]] [[ὑπό]] τινος, [[πέφτω]] από το [[χέρι]] άλλου, σε Ηρόδ.<br /><b class="num">2.</b> [[πέφτω]], καταστρέφομαι, ὁ Ξέρξεω στρατὸς αὐτὸς ὑπ' [[ἑωυτοῦ]] ἔπιπτε, Λατ. mole sua corruit, στον ίδ.<br /><b class="num">3.</b> [[καταπέφτω]], [[κοπάζω]], [[εξασθενίζω]], [[ἄνεμος]] [[πέσε]], ο [[άνεμος]] έπεσε, κόπασε (ομοίως στο candunt austriτου Βιργ.), σε Ομήρ. Οδ.<br /><b class="num">4.</b> [[πέφτω]] έξω, σε Πλάτ.· λέγεται για ένα [[δράμα]], [[αποτυγχάνω]], σε Αριστοφ.<br /><b class="num">III. 1.</b> <i>ἐκ θυμοῦ πίπτειν τινί</i>, [[πέφτω]] έξω από την [[εύνοια]] κάποιου, σε Ομήρ. Ιλ.· ομοίως, [[πίπτω]] ἐξ ἐλπίδων, σε Ευρ.· αντιθέτως, [[πίπτω]] ἐς [[κακότητα]], σε Θέογν.· <i>εἰς νόσον</i>, σε Αισχύλ.· <i>φόβον</i>, <i>ἀνάγκας</i>, σε Ευρ., Θουκ. κ.λπ.· επίσης, [[πίπτω]] ἐν φόβῳ, σε Ευρ.· [[πίπτω]] δυσπραξίας, σε Σοφ.<br /><b class="num">2.</b> [[πίπτω]] εἰς [[ὕπνον]], [[πέφτω]] για ύπνο, στον ίδ.· ή [[απλώς]] <i>ὕπνῳ</i>, σε Αισχύλ.·<br /><b class="num">IV.</b> 1. πίπτειν [[μετὰ]] ποσσὶ γυναικός, [[πέφτω]] [[ανάμεσα]] στα πόδια της, δηλ. γεννιέμαι, σε Ομήρ. Ιλ.<br /><b class="num">V. 1.</b> λέγεται για τα ζάρια, τὰ δεσποτῶν εὖ πεσόντα [[θήσομαι]], θα θεωρήσω τις βολές του κυρίου μου καλές ή τυχερές, σε Αισχύλ.· ομοίως λέγεται για τους κλήρους, ὁ [[κλῆρος]] πίπτει τινί ή [[παρά]] τινα, σε Πλάτ.· [[ἐπί]] τινα, σε Καινή Διαθήκη<br /><b class="num">2.</b> γενικά, [[πέφτω]], [[αποβαίνω]], <i>εὖ</i>, [[καλῶς]] πίπτειν, είμαι [[τυχερός]], σε Ευρ. κ.λπ.<br /><b class="num">VI.</b>υπάγομαι, [[ανήκω]] σε κάποια [[τάξη]], σε Αριστ.

}}