ναίω: Difference between revisions

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0227.png Seite 227]] (ναώ), 1) nach B. A. 1096 sicilisch = [[οἰκέω]], [[wohnen]], von Göttern u. Menschen, gew. mit Präpositionen; ναίουσι κατὰ πτόλιν, Il. 2, 130; ἐν πόλει, 5, 543 u. öfter; ἀμφὶ δὲ Σελλοὶ σοὶ ναίουσι, 16, 235; ὑπὸ Πλάκῳ, 6, 396; πὰρ Πριάμῳ, 13, 176; περὶ [[ὄρος]], 2, 758; παρὰ ποταμόν, 2, 522; [[πέρην]] Εὐβοίης, 535; auch mit dem bloßen dat., Φρυγίῃ ναίεσκε, Il. 16, 719; Ζεὺς αἰθέρι ναίων, 4, 166; Hes. O. 18. So auch die folgdn Dichter, ὄχθαις ὕπο Ταϋγέτου ναίοντες, Pind. P. 1, 64; πρὸς ἡλίου ναίουσι πηγαῖς, Aesch. Prom. 811, öfter, nur im praes. u. impf., wie die anderen Tragg.; τῇδ' [[ὁμοῦ]] ναίειν πόλει, Soph. O. C. 953, ἐπ' [[ἄκρων]] ὀρέων, O. R. 1105, vgl. Phil. 1105; ἐπὶ ξένῳ χθονί, Eur. Med. 436, κατ' οὐρανόν, Hipp. 68, öfter; sp. D. – Auch von Ländern, Inseln, Städten, [[gelegen sein]], [[bewohnt werden]], wie [[ναιετάω]]; νήσων, αἳ ναίουσι [[πέρην]] ἁλός, Il. 2, 626; Soph. ὦ [[Σαλαμίς]]· σὺ μέν που ναίεις [[ἁλίπλακτος]] [[εὐδαίμων]], Ai. 594; bei sp. D. nachgeahmt, wie bei Ap. Rh. – 2) trans.; – a) [[bewohnen]], c. accus., οἳ δ' Ἀσπληδόνα ναῖον, Il. 2, 511, ναίοιτε Τροίην, 3, 74, öfter; Ὕλῃ ἔνι [[οἰκία]] ναίων, 7, 221; Σάμῃ δ' ἐνὶ [[οἰκία]] ναῖεν, Od. 20, 288; danach richtig (für δώμασι) θεὰ δ' ἐν δώματα ναίει, 1, 51; ὅθι κλυτὰ δώματα [[ναίω]], 24, 304; ὀρέων ναίουσι κάρηνα, 9, 113; Hes. u. folgde Dichter; ὄχθαις ἔπι ναίεις Ἀκράγαντος κο λώναν, Pind. P. 12, 3; ναίετε ἕδραν, Ol. 14, 2; πόλιν, I. 5, 62 P. 7, 6; oft bei Tragg., auch nur im praes. und impf., πλεκτὰς στέγας, Aesch. Prom. 712, χθόνα, Spt. 713, πάτραν, Pers. 182, δώματα, Suppl. 949, τόπους, Soph. O. C. 84, ὦ Βακχεῦ Θήβαν ναίων, Ant. 1110; allgemeiner, sich aufhalten, O. C. 118. 136; ξένην πόλιν, Eur. Phoen. 373 u. öfter. – Pass., εὖ ναιόμενα πτολίεθρα u. ä., von Einigen zusammengeschrieben εὐναιόμενα; über das von den Alten hierhergerechnete νέαται s. [[νέατος]]; τὰν ἀγχιστεύουσαν γᾶν Ἰονίῳ ναίεσθαι πόντῳ, Eur. Troad. 225. – b) wohnen lassen, [[ansiedeln]], ἐν Ἄργει τε καὶ ζαθέᾳ Πύλῳ ἔνασσεν ἀλκᾶντας Ἡρακλέος ἐκγόνους, Pind. P. 5, 64; u. so pass., πατὴρ ἐμὸς Ἄργεϊ νάσθη, Il. 14, 119, wurde in Argos angesiedelt, ließ sich dort nieder, wie ἐννάσθη, Ap. Rh. 3, 1151, u. νενασμένοι, D. Per. 264. 1032. Schwieriger ist Od. 4, 174, [[καί]] κέ οἱ Ἄργεϊ [[νάσσα]] πόλιν καὶ δώματ' ἔτευξα, was nicht heißen kann »ich hätte ihm eine Stadt in Argos gebau't«, weil 176 folgt μίαν πόλιν ἐξαλαπάξας, sondern heißen müßte »ich hätte ihm eine Stadt mit seinen Leuten zu bevölkern gegeben«, wogegen Nitzsch in der Anm. zu der Stelle Zweifel erhebt. Das med. hat Hes. O. 641, νάσσατο ἄγχ' Ἐλικῶνος ὀϊζτρῇ ἐνὶ κώμῃ, er siedelte sich an; s. auch [[ἀποναίω]]; ὅτε νάσσεσθαι ἔμελλον γῆν, Ap. Rh. 2, 747, bewohnen. – 3) [[fließen]] (vgl. νάω, [[νέω]]); ναῖον δ' ὀρῷ ἄγγεα Od. 9, 222 (Andere lesen νᾶον), die Gefäße flossen über (waren voll, Schol. περιῤῥέοντο, ἐπεπλήρωντο, die Erkl. des Apoll. L. H. ἀντὶ τοῦ νεανικῶς, verbessert Mein. gut ἀντὶ τοῦ νέον ἰακῶς); ὃς ἔναιεν ἐν ἅλμῃ, er schwamm darin, Archestr. bei Ath. IV, 136 b. Auch An. Rh. 1, 1186 ist ναῖον v. l. für νᾶον, vgl. Schol. u. Callim. Dian. 224.

|auten=(σνάϝω), ipf. [[ναῖον]] (v. l. νᾶον): [[flow]]; ὀρῷ, ‘ran [[over]]’ [[with]] [[whey]], Od. 9.222.<br />inf. [[ναιέμεν]], ipf. iter. ναίεσκον, aor. [[νάσσα]], [[pass]]. aor. [[νάσθη]], [[mid]]. pres. [[part]]. (εὖ) ναιόμενος: [[dwell]], [[inhabit]], be [[situated]], Il. 2.626; the aor. is causative, καί κέ οἱ Ἄργεϊ [[νάσσα]] πόλιν, ‘would [[have]] assigned him a [[town]] to [[dwell]] in,’ Od. 4.174; [[pass]]., [[νάσθη]], [[settled]] in, Il. 14.119.

|sltr=[[ναίω]] ([[ναίω]], -εις, -ει, -[[ετε]], -οισι; ναίων, -οντες, -οντας; ναίειν: impf. ἔναι（ε), ἔναιεν: aor. ἔνασσεν, -αν.) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b> [[dwell]] in, on, [[among]] <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>a</b> of [[people]] c. acc. Ζεῦ, [[Κρόνιον]] ναίων λόφον (O. 5.17) τρίπολιν νᾶσον ναίοντας the [[family]] of [[Diagoras]] (O. 7.19) [[Δόρυκλος]] Τίρυνθα ναίων πόλιν (O. 10.68) αἵτε ναίετε καλλίπωλον ἕδραν Χάριτες (O. 14.2) εἰ δὲ [[σώφρων]] [[ἄντρον]] ἔναἰ [[ἔτι]] Χίρων (P. 3.63) [[ἐπεὶ]] [[τίνα]] πάτραν, [[τίνα]] οἶκον ναίων ὀνυμάξεαι ἐπιφανέστερον (ναίοντ, τ' ἀίων v. l. ap. Σ.) (P. 7.6) Στροφίον ἐξίκετο Παρνασσοῦ [[πόδα]] ναίοντ (P. 11.36) ἅ τ' ὄχθαις [[ἔπι]] μηλοβότου ναίεις Ἀκράγαντος ἐύδματον κολώναν (P. 12.3) ἐν τίν κ' ἐθέλοι [[εὐτυχῶς]] ναίειν προγόνων ἐυκτήμονα ζαθέαν ἄγυιαν (N. 7.91) Οὔλυμπον θέλεις λτ;ναίειν ἐμοὶ&gt; (supp. Boeckh, lacunam explens.) (N. 10.84) τάνδε πόλιν θεοφιλῆ ναίοισι the [[family]] of Lampon (I. 6.66) [[ναίω]] Θραικίαν γαῖαν a [[chorus]] of Abderitans speaks Πα. 2. 2. [[ἤτοι]] καὶ ἐγὼ [[σκόπελον]] ναίων διαγινώσκομαι a [[chorus]] of Keans speaks (Pae. 4.21) c. prep. ἐν τᾷ γὰρ Εύνομία ναίει (sc. Κορίνθῳ) (O. 13.6) ἔκγονοι ὄχθαις [[ὕπο]] Ταυγέτου ναίοντες (P. 1.64) [[μάκαρ]] μὲν [[ἀνδρῶν]] [[μέτα]] ἔναιεν, [[ἥρως]] δ' [[ἔπειτα]] [[λαοσεβής]] (sc. [[Βάττος]]) (P. 5.95) [[νῦν]] δὲ πὰρ Αἰγιόχῳ κάλλιστον ὄλβον ἀμφέπων ναίει ([[Ἡρακλέης]]) (I. 4.59) μνάσει δὲ καί τινα ναίο[ν]θ' ἑκὰς ἡρωίδος θεαρίας (supp. Snell.) (Pae. 14.35) met. ἐν δ' [[ἄρα]] καὶ Τενέδῳ [[Πειθώ]] τ ἔναιεν καὶ [[Χάρις]] υἱὸν Ἁγησίλα (loc. susp.) fr. 123. 14.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> of things. δονάκων, τοὶ παρὰ καλλιχόρῳ ναίοισι πόλι Χαρίτων Καφισίδος ἐν τεμένει (νάοισι Theon) (P. 12.26) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>2</b> aor. in causal [[sense]].<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>a</b> [[make]] to [[dwell]], [[settle]] Λακεδαίμονι ἐν Ἄργει τε καὶ ζαθέᾳ Πύλῳ ἔνασσεν ἀλκάεντας Ἡρακλέος ἐκγόνους Αἰγιμιοῦ τε (sc. [[Ἀπόλλων]]) (P. 5.71) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> [[make]] [[habitable]], [[settle]] Εὔβοιαν [[ἕλον]] καὶ ἔνασσαν (sc. οἱ ἀπ' Ἀθηνῶν Ἴωνες) (Pae. 5.36) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>3</b> ]γα ναλτ;ίγτ;ειν το[ (supp. Snell) Πα.… ναιο[ P. Oxy. 659c.