recline

English > Greek (Woodhouse)

verb transitive

Ar. and P. κατακλίνειν, P. and V. κλίνειν.

verb intransitive

lie down: Ar. and P. κατακλίνεσθαι, V. κλίνεσθαι.

lie: P. and V. κεῖσθαι.

lie down: Ar. and P. κατακεῖσθαι.

a cloak soft to recline on: Ar. σισύρα ἐγκατακλινῆναι μαλθακή (Av. 122).