slay

English > Greek (Woodhouse)

verb transitive

P. and V. ἀποκτείνειν, φονεύειν, ἀναλίσκειν, ἀναλοῦν, ἐξαναλίσκειν, σφάζειν, ἐπισφάζειν, ἀπόλλυμι, ἀπολλύναι, ἐξολλύναι, διολλύναι, κατεργάζεσθαι, Ar. and V. κτείνειν; (also Plato but rare P.), V. κατακτείνειν, ὀλλύναι, ἐξαπολλύναι, διαπράσσειν, ἐκπράσσειν, διεργάζεσθαι, ἐξεργάζεσθαι, κατασφάζειν, καταφονεύειν, καίνειν (also Xen.), ἐναίρειν, ἐναρίζειν, νοσφίσαι (1st aor. of νοσφίζειν), αἱρεῖν (Euripides, Hecuba 886), Ar. and P. ἀποσφάζειν, P. ἀποκτιννύναι, διαχρῆσθαι.