vespera

Latin > English

vespera vesperae N F :: evening, even-tide

Latin > English (Lewis & Short)

vespĕra: ae, f. = ἑσπέρα, i. e. ϝεσπερα; cf. the preced. art.,
I the evening, eventide (much more freq. than vesper; used only in sing.; in Cic. only adverb., ad vesperam): prima vespera, Plaut. Curc. 1, 1, 4; so Suet. Tib. 74; Just. 18, 4, 12: si accelerare volent, ad vesperam consequentur, Cic. Cat. 2, 4, 6: ibi se occultans perpotavit ad vesperam, id. Phil. 11, 31, 77: vespera, Sall. ap. Charis. 2, p. 223 (Hist. 2, 76 Dietsch): super sedem cottidianam magistratum primā vesperā suspendit (tabellas), Liv. 34, 61, 14: a mane usque ad vesperam, Suet. Calig. 18; cf. id. Claud. 34; id. Tib. 74; id. Aug. 53: inumbrante vesperă, Tac. H. 3, 19; id. A. 1, 16; 15, 60; Plin. Ep. 2, 11, 18; 9, 36, 4; Curt. 4, 7, 22; 5, 13, 10; 6, 7, 20; 6, 11, 9: vesperā fatigatus, Aur. Caes. ap. Charis. p. 198 P.: vesperā, adverb., in the evening, at even, Plin. 13, 18, 32, § 109; 19, 12, 60, § 183; 32, 4, 14, § 36; Fronto ap. Charis. l. l.—
II Transf., the West (cf. vesper, II. B.): ad vesperam jacentes terrae, Plin. 18, 25, 57, § 215.

Latin > French (Gaffiot 2016)

vespĕra,¹² æ, f. (ἑσπέρα), le temps du soir, soirée : Pl. Curc. 4 ; ad vesperam Cic. Cat. 2, 6, vers le soir, cf. Cic. Phil. 2, 77 ; prima vespera Liv. 34, 61, 14, au début du soir ; inumbrante vespera Tac. H. 3, 19, au moment où le soir répandait son ombre ; vesperā [abl.] Plin. 13, 109, au soir, le soir.

Latin > German (Georges)

vespera, ae, f. (εσπέρα), der Abend, I) die Abendzeit, si media nox est sive est prima vespera, Plaut.: ad vesperam, gegen Abend, Cic. u.a.: circa vesperam, Suet.: a mane usque ad vesperam, Suet.: die inclinato in vesperam, Curt.: inumbrante vesperā, als der A. dämmerte, Tac.: primā vesperā, Plaut. u. Liv.: vesperā multā, am späten Abend, Fronto u. spät. Histor.: Abl. adv., vesperā, am Abend, abends, Plin. u. Fronto: vesperā aut noctu, Suet. – II) meton., der Abend = die Abendgegend, der Westen, ad vesperam iacentes terrae, Plin. 18, 215: a vespera (vom W. her, im W.) Issiaco disiungitur mari, Amm. 22, 15, 2.

Latin > Chinese

vespera, ae. f. :: 晚時